„Słowa Zachodu potrzebują
słów Wschodu, aby Słowo Boże coraz lepiej ukazywało swe
niezgłębione bogactwa” - Jan Paweł II
Tę prawdę wyraża sztuka
niezwykła jaką jest Ikona, której ojczyzną jest chrześcijański
Wschód. To więcej niż obraz wyrażający prawdy wiary, to więcej
niż przedstawienie Chrystusa, Jego Matki czy Świętych, to teologia
wypisana za pomocą linii, kolorów, symboli które odsłaniają
przemienioną rzeczywistość do której zmierzamy tu, na ziemi.
Ikona to okno na Królestwo Boże, to
spoglądanie na świat harmonii, piękna zdolnego zbawić świat.
Święty Paweł dobrze formułuje chrystologiczną podstawę ikony:
„Chrystus jest obrazem niewidzialnego Boga”. Oznacza to że
widzialne człowieczeństwo Chrystusa jest ikoną Jego niewidzialnego
Bóstwa, że jest Widzialnym Niewidzialnego”. Ikona Jezusa
Chrystusa jawi się jako obraz Boga i człowieka jednocześnie, ikona
pełnego Chrystusa-Boga-Człowieka.
Dlatego, zdaniem ojców Kościoła,
ikony są przepełnione łaską i świętością ze względu na
przyznane im miano świętych. Ikona jest uświęconym imieniem Boga
oraz imionami osób pozostających w Jego bliskości, czyli świętych,
i z tego powodu otrzymuje łaskę Ducha Świętego.
Poza tym, przytaczając s,lowa św.
Bazylego Wielkiego, Sobór stwierdza, że cześć oddawana
wizerunkowi przechodzi na jego pierwowzór i ten kto czci obraz, czci
osobę tego, kogo on przedstawia.
Tak więc ikony służą jako
pośrednik między osobą wyobrażoną a modlącym się ludem,
jednocząc ich w łasce. W swiątyni podczas liturgii, zgromadzenie
wiernych przez ikonę i modlitwę liturgiczną wchodzi w łączność
z Kościołem niebieskim, aby wraz z nim tworzyć jedność. W tej
wspaniałej symfonii każdy wierny, patrząc na ikony widzi starszych
towarzyszy, patriarchów, apostołów, męczenników, świętych –
jako istoty prawdziwie obecne. Uczestniczy z Nimi wszystkimi w
Tajemnicy, będąc współuczestnikiem liturgii aniołów, śpiewa:
„W Twoich świętych ikonach
kontemplujemy niebieski przybytek i radujemy się radością
czystą...”.
Jerzy Nowosielski powiedział:
„Zaistnienie ikony w Kościele zachodnim jest niesłychanie ważne,
gdyż przywraca Kościołowi duchowość katolicką. Mówię
katolicką w etymologicznym rozumieniu tego słowa. Ikona przywraca
Kościołowi jego powszechność, tę duchowość kościoła, jaka
była dlań charakterystyczna w pierwszym tysiącleciu”
Ks.
Rafał Szwedowicz – Salezjanin
jako
recenzja wystawy ikon Andrzeja Binkowskiego w klasztorze pocysterskim
i
Salezjańskim Seminarium Duchownym w Lądzie Nad Wartą,
kwiecień/maj
2009 rok