Mt 12,38-42
Niektórzy
z uczonych w Piśmie i faryzeuszów rzekli do Jezusa: „Nauczycielu, chcielibyśmy
jakiś znak widzieć od Ciebie”. Lecz On im odpowiedział: „Plemię przewrotne i
wiarołomne żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku proroka
Jonasza. Albowiem jak Jonasz był trzy dni i trzy noce we wnętrznościach
wielkiej ryby, tak Syn Człowieczy będzie trzy dni i trzy noce w łonie ziemi. Ludzie
z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni
wskutek nawoływania Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz.
Mądrość zawarta w
Talmudzie głosi, iż „mędrzec jest ważniejszy od proroka”. Chrześcijanin
powinien uzupełnić ten aforyzm, mówiąc: Zbawiciel jest ważniejszy od proroka.
Wielu uważało Chrystusa za wielkiego Proroka- nawet pytając swoich uczniów, za
kogo uważają Go ludzie ? Usłyszał od swoich towarzyszy- „Jedni uważają Ciebie
za proroka”. Jezus przekracza mądrość i widzenie proroków; nawiązanie do
proroka Jonasza, ma na celu wskazanie przede wszystkim na cuda które
towarzyszyły jego misji. W gruncie
rzeczy Jonasz był upartym posłańcem i niezwykle opornym narzędziem w rękach
Boga. Zalękniony, uciekający przed wypełnieniem powierzonego mu zadania, oporny
na wszelkie przynaglenia. Chrystus jest odważny, konsekwentny, nie ucieka przed
realizacją woli swojego Ojca. Zadanie które ma do wykonania, czyni z wielkim
posłuszeństwem i głęboką dyspozycyjnością- jak to wyrazi w treści jedna z pieśni adwentowych: „Ale Ojciec
się zlitował, nad nędzną ludzi dolą. Syn się chętnie ofiarował, by spełnić
wieczną wolę…”. Nawiązanie do osoby proroka, ewokuje pewien typiczny sens,
który ukazują słowa Zbawiciela; mowa jest o byciu trzy dni i trzy noce w łonie
ziemi- mamy tu odniesienie do pogrzebu; złożenie ciała w grobie i oczekiwanie
na cud zmartwychwstania- na ożywcze tchnienie Boga Ojca. Stąd przedstawienia
Jonasza w sztuce, stanowią najbardziej czytelny symbol prawdy o
zmartwychwstaniu. Celem życia chrześcijanina jest przejście ze śmierci do
życia; zanurzenie przez chrzest w wodach- uśmiercenie starego człowieka i
wynurzenie w rzeczywistości która przekracza najśmielsze wyobrażenia człowieka.