J 6,41-51
Żydzi
szemrali przeciwko Jezusowi, dlatego że powiedział: „Jam jest chleb, który z
nieba zstąpił”, i mówili: „Czyż to nie jest Jezus, syn Józefa, którego ojca i
matkę znamy? Jakżeż może On teraz mówić: «Z nieba zstąpiłem»?”Jezus im
odpowiedział: «Nie szemrajcie między sobą. Nikt nie może przyjść do Mnie,
jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś wskrzeszę go w dniu
ostatecznym. Napisane jest u Proroków: «Oni wszyscy będą uczniami Boga». Każdy,
kto od Ojca usłyszał i nauczył się, przyjdzie do Mnie. Nie znaczy to, aby
ktokolwiek widział Ojca; jedynie Ten, który jest od Boga, widział Ojca.
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, ma życie wieczne. Jam jest
chleb życia. Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i pomarli. To jest chleb,
który z nieba zstępuje: kto go spożywa, nie umrze. Ja jestem chlebem żywym,
który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki.
Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata”.
Jezus jest darem Ojca.
Jest darem „Chleba”. Wielu ludzi poszukuje poczucia przynależności, budowania
więzi z innymi. Eucharystia jest „ojczyzną” tych, którzy są pogubieni i
zalęknieni. „Jezus w Eucharystii daje nie „coś”, ale siebie samego; ofiaruje nam
swoje ciało i przelewa swoją krew. W ten sposób daj nam całą swą egzystencję,
objawiając pierwotne źródło miłości… On ofiarowuje siebie, aby podnieść
człowieka i zbawić go- jest to miłość wyrażona w najbardziej radykalnej formie”.
(Benedykt XVI). Jezus- Słowo które stało się ciałem- Pokarmem do spożycia,
zaspokaja wszystkie ludzkie pragnienia- zaspokaja głód widzenia i
nieskończoności, tak bardzo obecny na dnie ludzkiego serca. Jak pisał o. Tomasz
Merton: „Chrześcijaństwo to więcej niż doktryna. To Chrystus sam, żyjący w
tych, których zjednoczył w jednym Mistycznym Ciele…W Eucharystii sam Chrystus
zaczyna się objawiać tym, którzy Go wielbią z pokorną wiarą i przyjmują czystym
sercem oraz prawdziwą, szczerą miłością. Jeszcze bardziej objawia się tym,
którzy zostawiają wszystko z miłości dla Niego”.