J 2,1-11
W
Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na
to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi
do Niego: „Nie mają już wina”. Jezus Jej odpowiedział: „Czyż to moja lub Twoja
sprawa, Niewiasto? Jeszcze nie nadeszła moja godzina”. Wtedy Matka Jego
powiedziała do sług: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”.
Dzień po Pięćdziesiątnicy staje
przed nami Maryja jako Pneumatofora-
nosicielka Ducha Świętego, Gołębnik Ewangelii. „Zstąpienie Ducha na Theotokos
uczyniło Ją zdatną na przyjęcie Chrystusa”- Jej życie od momentu Zwiastowania
staje uobecnieniem świętości i łaski, a w Pięćdziesiątnicy rozszerza Jej
macierzyństwo na Kościół. „Relacja między Duchem Świętym a Maryją- pisał
Schmemann- jest zarówno niepowtarzalna, jak i archetypowa. Jest niepowtarzalna
w tym sensie, że objawia nam Maryję jak niepowtarzalną istotę ludzką,
niepowtarzalną samą w sobie jako osoba, niepowtarzalną w Jej stosunku do
Chrystusa i do Boga, niepowtarzalną dzięki miejscu, jakie zajmuje w Kościele,
to jest w stosunku do nas wszystkich i do każdego z nas. Jest archetypowa w tym
sensie, że objawia samą naturę Ducha Świętego w Jego związku ze stworzeniem,
prawdziwą naturę tego, co nazywamy uświęceniem”. Duch Święty zaprasza Ją i
udziela łaski całkowitego oddania się Jemu. W Niej odkrywamy głębię słów
Maurice Zundela: „Bóg daje rzeczywiście to, co daje. Daje również to, czego
wymaga. I daje po dwakroć to, co otrzymuje”. Wszystkie dary w Niej są pomnożone
i bezpośrednio rozdawane dla innych. Odkrywamy w Niej pierwszą chrześcijankę
zaangażowaną bezpośrednio w charyzmatyczne dzieło Ducha który utrwala w pamięci
świata gesty i słowa Chrystusa. Słyszymy te słowa z Ewangelii, a co najbardziej
zaskakujące, one się nigdy nie przedawniły: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam
powie.” Niewiasta z Kany Galilejskiej- miejsca pierwszego cudu i Wieczernika- skąd wylało się smaczne wino młodego Kościoła. Ona jest tak transparentna, iż można przez Nią tylko
dostrzec miłość Syna. „Znajdujemy się w sercu tajemnicy Boga, który wywraca
nasze małostkowe systemy pojęciowe- powie Suenes- nasz nieśmiałe dawkowanie i
łamie nasze podziały, nasze uszeregowania; wchodzimy w świat wzajemnego
obdarowania, absolutnej bezinteresowności, świetlanego zjednoczenia”. W Niej
Duch Święty realizuje swoje arcydzieło, a nam wpatrzonym w Jej pokorę przyjęcia
daru i odpowiedzi, pozwala zrozumieć że przebóstwienie jest maksymalnym
uczłowieczeniem. „Oddychać z Maryją- oznacza wdychać Ducha Świętego”, aby dawać
światu Jezusa. Niech modlitwa będzie zakończeniem tej refleksji: „Drogi Jezu,
pomóż mi rozprzestrzeniać Twoją woń wszędzie, dokąd się udam. Zalej moją duszę
Twoim Duchem i życiem. Przeniknij i posiądź całą mą istotę tak dogłębnie, aby
całe moje życie mogło być Twoim promieniowaniem”.