Piękno Zbawi Świat

Jak łania pragnie wody ze strumieni,
tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże.
Dusza moja Boga pragnie, Boga żywego, kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże? (Ps 42,2)

Uwielbiam się modlić tymi słowami pragnienia. Czerpać ze Źródła tak intensywnie- do nasycenia, aż dusza zadrży ze szczęścia. „Bądź tak pewien, że Pan jest blisko ciebie, abyś mógł go czuć, że gdy modlisz się do Boga, dotykasz Go nie tylko myślą i sercem, ale i wargami...”(św. Jan z Kronsztadu). Chrześcijańska dusza pragnie tylko Boga; chce żyć, bić i oddychać jedynie w Nim. W tym miejscu przypomina mi się mądra opowieść A. Exupery pt. Mały Książę. Jesteśmy niczym ten mały chłopiec- rozpięci pomiędzy wschodami i zachodami słońca, ciekawi świata; z pytaniami na które nieustannie poszukujemy odpowiedzi. Spragnieni życia w pełni. „Chcę napić się tej wody- powiedział Mały Książę- daj mi... Pił, mając oczy zamknięte. To było piękne jak święto. To było czymś więcej niż pożywieniem. Ta woda zrodzona była z marszu pod gwiazdami, ze śpiewu bloku, z wysiłku ramion. Sprawiała radość w sercu- jak podarek.” Czy nie takiego- najcenniejszego daru poszukuje człowiek ? Tym darem jest wiara, miłość Boga ze względu na Niego samego. Całkowite zaspokojenie pragnienie. Szczęście ! Chrześcijanie są jak łanie lub młode jelonki biegnące na oślep do Źródła. „Jak łania pragnie wody...” Słowa tego psalmu odnoszono w pierwszych wiekach chrześcijaństwa do przeżywania liturgii. Wielki Post był (jest) szczególnym czasem przygotowania katechumenów do sakramentu chrztu. Jeleń uosabiał duszę ochrzczonego. Poświadczają to liczne źródła ikonograficzne i patrystyczne. Jelenie przedstawione są na studni życia w dekoracji mozaikowej mauzoleum Galii Placidii. Również barwna i monumentalna dekoracja z San Clemente w Rzymie ukazuje chrześcijan jako zwierzęta pijące z rajskich rzek wydobywających się z pod kwitnącego Drzewa Życia na którym jest rozpostarty Zwycięski Chrystus. Również na inicjałach średniowiecznych rękopisów można spotkać dwa jelenie, zbliżające się do studni z wodą życia. Jeleń jako fons vite jest najczęściej interpretowany jako symbol nowych narodzin w sakramencie chrztu.  „U Boga jest źródło życia, źródło niewyczerpane- pisze św. Augustyn- Biegnij do źródła, pożądaj źródła. Ale nie byle jak, nie byle jakie stworzenie, biegnij jak jeleń. Co znaczy: jak jeleń ? Nie opóźniaj się w biegu, biegnij rączo, żywo, pożądaj źródła...” W tym lapidarnym zdaniu zawiera się gwałtowność odruchu serca, dynamika wiary rosnąca wraz z każdym postawionym krokiem ku... Źródło to Chrystus, Kościół, sadzawka chrzcielna- tyle znaczeń i sensów ! Stary człowiek umiera przez zanurzenie w wodzie i ustępuje przed nową istotą odrodzoną. Pięknie oddają to słowa św. J. Chryzostoma: „Chrzest uprzytamnia nam śmierć, pogrzebanie, życie i zmartwychwstanie... Gdy zanurzamy głowę w wodzie jakby w grobie, stary człowiek zostaje zanurzony i cały jest pogrzebany; gdy wychodzimy z wody, jednocześnie ukazuje się nowy człowiek.”