niedziela, 20 lipca 2014

Inną przypowieść im powiedział: „Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, jest większe od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki przylatują z powietrza i gnieżdżą się na jego gałęziach”.


Przeglądając  internet odnalazłem bardzo ciekawy komentarz średniowiecznego myśliciela Bedy Czcigodnego do Ewangelii którą Kościół nam podaje do lektury. Autor trafnie oddał w słowach przesłanie które zostało wypowiedziane przez usta Chrystusa. "Ziarnem gorczycy jest przepowiadanie Ewangelii oraz znajomość Pism, która prowadzi do życia. Tym, który sieje, jest nasz umysł i duch, który siejąc ziarno przepowiadania i podlewając wodą wiary sprawia, że wyrasta ono na polu jego wnętrza. Jest ona najmniejsza ze wszystkich nauk, ponieważ przy pierwszym głoszeniu nie daje się jej wiary, gdy przepowiada Boga, który jest autorem życia umarłych, oraz zgorszenie krzyża. Porównana z naukami filozofów wydaje się ona dużo mniejsza, ale ponieważ ich dokonania są miałkie jak warzywa, to szybko rosną i więdną. Ona jest najmniejsza, gdy przepowiada się ją w duszy wierzącego czy też w całym świecie, wyrasta nie na warzywo, ale na drzewo, tak by w jej ramionach, to jest, w różnorodności dogmatów dusze znajdowały odpoczynek. Może być również tak, że w ziarnie gorczycy ukazana została nieznaczność Pańskiego wcielenia, ponieważ gdy wziął to ciało człowiek, Józef i pochował w ogrodzie, wyrosło naprawdę na drzewo, ponieważ powstając wstąpiło do nieba. Rozciągnęło gałęzie, czyli rozesłało głosicieli, w których każdy wierzący znajduje odpoczynek od trudu tego życia." W tym rozrastającym się drzewie które wyrosło z małego ziarnka gorczycy dostrzegam też symboliczny obraz drzewa życia na którym Chrystus rozpostarł swoje ramiona. To Jego zwycięstwo przynosi życie dla każdego który pragnie się schronić w cieniu jego gałęzi. To na tym drzewie Bóg króluje, odnosi zwycięski bój i otwiera każdemu człowiekowi bramy Nieba. Tu wszystko nabiera nowego znaczenia, urzeczywistnia się zapowiedź odnowienia wszystkiego, przeobrażenia świata i manifestacji Królestwa Bożego. Wierzący są jak ptaki które mają znaleźć swoje miejsce, odkryć życiową misję, odnaleźć zagubiony sens. Ziarno gorczycy w trakcie wzrostu to przestrzeń mojego serca...tajemnica wnętrza, które staje się miejscem uobecnienia Boga prawdziwie zatroskanego o człowieka. Warto przywołać tu słowa  piosenki zespołu TGD:  
W cieniu Twoich rąk ukryj proszę mnie,
Gdy boję się, gdy wokół mrok, bądź światłem bądź nadziei dniem.
Wszystkim o czym śnie głosem w sercu mym,
Jak ręka która trzyma mnie.
Nad brzegiem nocy brzegiem dni,
Bądź jak skrzydła dwa kiedy braknie sił.
Chwyć mnie i nieś niech niebo bliżej będzie,
Tak bardzo chcę w ramionach skryć się Twych.



 


 
,