Piękno Zbawi Świat

Jerzy Nowosielski jeden z najwybitniejszych polskich malarzy XX wieku. Urodził się 7 stycznia 1923 roku w Krakowie. Zmarł w 21 lutego 2011 roku. Malarz, teolog, odkrywający przez całe życie duchowy świat ikon; człowiek szerokich horyzontów- prawdziwy humanista. „Znany obraz Couberta przedstawiający zatłoczone atelier artysty, uchodzi za alegorię „gościnności sztuki”, która nie powstaje w próżni, lecz rodzi się zawsze w dialogu z dziedzinami innych twórców… Jerzy Nowosielski zapraszał do swego „wewnętrznego warsztatu” twórców różnych epok i stylistyk. Niemałą rolę odgrywali prymitywiści, tacy jak Celnik Rousseau, Utrillo, a zwłaszcza Nikifor z ich bezpośredniością, zdolnością do swobodnej gry wyobraźni, skrótowym realizmem i dobitnością konturu. Uprzywilejowane miejsce w atelier artysty zajmowali jednak prawosławni ikonopiscy”(R. Rogozińska). Ikona tak mocno odcisnęła się w sztuce Nowosielskiego, że wszystkie dzieła które powstały nosiły znamiona ikoniczności i duchowego piękna. Artysta sam wspominał: „Malowanie obrazów to jest przygotowanie sobie przestrzeni w której będziemy musieli żyć po śmierci, to budowanie sobie mieszkania. Jeśli nie kochasz tego co malujesz, to szkoda czasu”.  Niektórzy określali artystę mianem drugiego Rublova, który nie tylko rozsławił ikonę, ale na nowo wyzwolił charyzmat artysty- jako proroka.  Tak o Nim myśleli i mówili inni. „Rodzą się czasem ludzie obdarzeni słuchem absolutnym. Rodzą się inni, wyróżnieni zmysłem transcendencji. Czy udziałem Nowosielskiego nie jest intuicja świętości, słuch nadprzyrodzonego ? Podobne tej zdolności, która pozwala w mroku rozpoznać kierunek, ocenić odległość i głębię” (J. Pollakówna). Zapraszam na cykl wykładów  poświęconych Ikonie i twórczości Jerzego Nowosielskiego.