W drugą niedzielę Adwentu słyszymy: "Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, Jemu prostujcie ścieżki !" (Mk 1,3). Święty Jan Chrzciciel wyszedł na pustynię. Na pustyni zabrzmiał adwentowy głos. Adwent zwiastuje nam, że przemieni naszą pustynię tak, że stanie się kwitnąca. Pustynia jest dla nas obrazem naszej egzystencji. Mowimy o betonowej pustyni w naszych miastach, o pustyni w ludzkich sercach, kiedy wszystko staje się puste i jałowe. Pustynia jest obrazem samotności, opuszczenia. Pustynia oznacza bezsensowność, brak kontaktu, stan suszy, wysuszenia. Dla mnichów IV wieku pustynia była miejscem przebywania demonów, miejscem, gdzie włóczą się ciemne duchy, w którym zło dosięga ludzi. Wydaje się, że także o współczesności można powiedzieć, iż jest miejscem, gdzie panują duchy czasu- duchy czasu przemocy, nieufności, wyzysku, zniszczenia. Synonimami słowa "pustynia" są: pusty, niezabudowany, nieuprawny, niezamieszkały, samotny, dziki, nieokiełznany, brzydki, odrażający. Wszystkimi tymi wyrazami opisany został współczesny stan duszy. Odczuwamy w sobie pustkę i samotność. Jesteśmy nieokrzesani poza domem. Działają w nas dzikie i nieokiełznane siły, które szpecą naszą twarz. Pustynia jest miejscem, w którym konfrontujemy się bezwzględnie z samymi z sobą i naszą nieprzyjemną rzeczywistością. Na tej pustyni naszego serca powinniśmy przygotować drogę dla Pana. By móc utorować drogę dla Niego, najpierw musimy sami się odważyć i wejść na naszą własną pustynię. Możemy zobaczyć w nasz wszystko co to, co stłumione, ukryte, niejasne, i powierzyć to Bogu.(...) Pośrodku naszej pustyni wystrysną źródła. Jednak pustynia pozostanie. Bedziemy nieustannie krążyć wokół źródła i wkraczać na pustynię, by konfrontować się tam z własną pustką. Adwent obiecuje nam, że na naszej pustyni odnajdziemy źródło, z którego będziemy mogli się napić. To wystarczy, by użyźnić naszą pustynię. Pustynia to nie tylko miejsce pustki i bezsensowności, próby i pokusy, lecz także miejsce pierwszej miłości miedzy Jahwe i Jego ludem. Na pustyni Bóg czyni liczne cuda, i pragnie mieszkać w tobie.
Anselm Grun "Boże Narodzenie- świetować Nowy Początek"