Mk 12,28b-34
Jeden z uczonych w Piśmie zbliżył się do Jezusa i zapytał Go: „Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?”
Jezus odpowiedział: „Pierwsze jest: «Słuchaj, Izraelu, Pan, Bóg nasz, Pan jest jedyny. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą». Drugie jest to: «Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego». Nie ma innego przykazania większego od tych”.
Rzekł Mu uczony w Piśmie: „Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznieś powiedział, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego daleko więcej znaczy niż wszystkie całopalenia i ofiary”.
Jezus widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: „Niedaleko jesteś od królestwa Bożego”. I nikt już nie odważył się więcej Go pytać.
Jeden z uczonych w Piśmie zbliżył się do Jezusa i zapytał Go: „Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?”
Jezus odpowiedział: „Pierwsze jest: «Słuchaj, Izraelu, Pan, Bóg nasz, Pan jest jedyny. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą». Drugie jest to: «Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego». Nie ma innego przykazania większego od tych”.
Rzekł Mu uczony w Piśmie: „Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznieś powiedział, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego daleko więcej znaczy niż wszystkie całopalenia i ofiary”.
Jezus widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: „Niedaleko jesteś od królestwa Bożego”. I nikt już nie odważył się więcej Go pytać.
"Słuchaj, Izraelu! Wiekuisty
jest naszym Bogiem, Wiekuisty jest jedyny! A będziesz miłował Wiekuistego, Boga
twojego całym sercem twoim, i całą duszą twoją, i całą mocą twoją.I niechaj
będą słowa te, które przekazuję ci dzisiaj na sercu twoim! I wpajaj je dzieciom
twoim, i rozmawiaj o nich, przebywając w domu twoim, i idąc drogą, i kładąc
się, i wstając. I przywiążesz je jako znak na rękę twoją, i niechaj będą jako
przepaska między oczyma twoimi. I napiszesz je na odrzwiach domu twojego, i na
bramach twoich! I stanie się, gdy słuchać będziecie przykazań moich, które
przekazuję wam dzisiaj, abyście miłowali Wiekuistego, Boga waszego, i służyli
Mu całym sercem waszym i całą duszą waszą. Dam wtedy deszcz ziemi waszej w
czasie swoim, wczesny i późny; i będziesz zbierał zboże twoje, i wino twoje, i
oliwę twoją. Dam też trawę na polu twoim dla bydła twego; i będziesz jadł, a
nasycisz się. Strzeżcie się, aby nie dało uwieść się serce wasze, abyście nie
odstąpili i nie służyli bogom innym i nie korzyli się im. Gdyż zapłonie gniew
Wiekuistego na was i zamknie On niebo, i nie będzie deszczu, ziemia też nie
wyda plonu swego; a zginiecie rychło z ziemi pięknej, którą Wiekuisty daje wam.
I tak przyjmijcie te słowa moje do serca waszego, i do duszy waszej; i
zawiążcie je jako znak na rękę waszą, i niechaj będą przepaską między oczyma
twoimi. A nauczajcie ich synów waszych, mówiąc o nich, gdy siedzisz w domu
twoim, i gdy idziesz drogą, i gdy kładziesz się, i gdy wstajesz. I napiszesz je
na odrzwiach domu twego, i na bramach twoich: Aby pomnożyły się dni wasze, i
synów waszych na ziemi, którą zaprzysiągł Wiekuisty ojcom waszym oddać im jak
długo niebo nad ziemią. I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi, i rzekł:
"Powiedz synom Izraela, a poleć im, aby zrobili sobie frędzle na krajach
szat swoich, w pokoleniach swych, i niech dodadzą na frędzlach narożnych nić z
błękitu. A niechaj to będzie dla was, abyście spoglądając nań wspominali na
wszystkie przykazania Wiekuistego, i spełniali je, a nie podążali za sercem
waszym i za oczyma waszymi, za którymi się uganiacie. Abyście pamiętali i
spełniali wszystkie przykazania moje, a byli świętymi Bogu waszemu. Jam
Wiekuisty, Bóg wasz, którym wywiódł was z ziemi Egiptu, aby być wam Bogiem, Jam
Wiekuisty, Bóg wasz!"
Słowa „Shema Izrael”wielu chrześcijan potrafi skojarzyć, jest to wspólne duchowe dziedzictowo judaizmu i chrześcijaństwa. Życie człowieka wiary to nieustanne "słuchanie", stawanie w obecności Boga który jest Panem mojego życia, źródłem i sensem mojej egzystencji. Szczera miłość Boga staje się źródłem błogosławieństwa, to doświadczenie otwiera na miłość do drugiego człowieka. To kochanie Boga w człowieku, odkrycie brata i siostry, w których życiu On wypowiada również swoje Shema ! To pamięć o przymierzu miłości pomiędzy Stwórcą i stworzeniem. Jednocześnie modlitewny zachwyt który przybliża do Królestwa w którym to Bóg odsłoni wszystko to co, jeszcze jest zakryte, tajemnicze a jednocześnie pulsujące w wiecznym "teraz" spotkania.