Mk 3,13-19
Jezus wyszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego. I ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich na głoszenie nauki i by mieli władzę wypędzać złe duchy.
Ustanowił więc Dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr; dalej Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, którym nadał przydomek Boanerges, to znaczy: Synowie gromu; dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego i Judasza Iskario-tę, który właśnie Go wydał.
Wielkie wydarzenia na kartach Biblii dokonują się na górze.W religijnym odczuciu góry sa bliższe Bogu niż równiny. Szczyty górskie z powodu ich skierowania w strone nieba, uważano za miejsce zamieszkania Boga, którego majestat ukrywa się za obłokami. Na miejsce złożenia w ofierze Izaaka przez jego ojca Abrahama była przewidziana góra, którą miał wskazać sam Bóg. Jeszcze za czasów Mojeższa iejsce to nazywało się Na wzgórzu Pan się ukazuje (Rdz 22,2.14). Kiedy Mojżesz dotarł ze swoją trzodą do stóp góry Horeb i chciał się przypatrzeć z bliska płonącemu krzakowi, usłyszał ze środka krzaka głos Boży: Nie zbliżaj się tu. Zdejm sandały z nóg, gdyz miejsce na którym stoisz, jest ziemią świętą (Wj 3,1-5).Takim samym doświadczeniem transcendencji Boga było spotkanie Mojeższa z Bogiem na górze Synaj Góra zas Synaj była cała spowita dymem, gdyz Pan zstąpił na nia w ogniu (...) I wezwał Mojeższa na szczyt góry, a Mojżesz wstąpił (Wj 19,18-20). Wtedy Bóg przekazał ze szczytu góry Dekalog. Stąd dla Jezusa góra jest przestrzenią w której chce obiawiać swoją moc i działanie. Aby wygłosić swoje piwerwsze kazanie, wstępuje na górę i przekazuje najważniejsze przesłanie swojej nauki. Również tu dokonuje się powołanie swoich uczniów, charakterystyczne jest stwierdzenie przywołał tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego. Wezwał ich po imieniu, uczynił powiernikami swojej nauki, narzędziami Ewangelii i przyjaciółmi którym zaufał do końca. To są zwyczajni meżczyźni, każdy ma inną osobowość, wykształcenie, percepcję wiary...jeszcze wielu spraw jest przed nimi zakryte, ale odpowiadają na wezwanie radykalnie. Kiedy Mistrz zaprowadzi ich później na górę Tabor, kiedy zostaną oślepieni światłem i doświadczą oszałamiającego przemienionego Oblicza Pana, ich życie zostanie prześwietlone jak klisza fotograficzna, bezradnośc wobec tajemnicy będzie sie mieszać z radością tego co, nieprzewidziane. Golgota będzie dla nich egzaminem z wiary, który wypisze się w ich sercach do końca życia.
