poniedziałek, 23 stycznia 2012
Mk 3,22-30
Uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili o Jezusie: „Ma Belzebuba i przez władcę złych duchów wyrzuca złe duchy”.
Wtedy Jezus przywołał ich do siebie i mówił im w przypowieściach: „Jak może szatan wyrzucać szatana? Jeśli jakieś królestwo wewnętrznie jest skłócone, takie królestwo nie może się ostać. I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie mógł się ostać. Jeśli więc szatan powstał przeciw sobie i wewnętrznie jest skłócony, to nie może się ostać, lecz koniec z nim. Nie, nikt nie może wejść do domu mocarza i sprzęt mu zagrabić, jeśli mocarza wpierw nie zwiąże, i wtedy dom jego ograbi.
Zaprawdę powiadam wam: wszystkie grzechy i bluźnier-stwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego”. Mówili bowiem: „Ma ducha nieczystego”.
Fragment Encykliki Ojca Świętego Jana Pawła II DOMINUM ET VIVIFICANTEM- O Duchu Świętym w życiu Kościoła i świata.
Dlaczego bluźnierstwo przeciw Duchowi Świętemu jest nieodpuszczalne ? Jak rozumieć owo bluźnierstwo? Odpowiada św. Tomasz z Akwinu, że chodzi tu o grzech nieodpuszczalny z samej swojej natury, gdyż wyklucza to, czym dokonuje sie odpuszczenie grzechów". Wedle tego bluźnierstwo nie polega na słownym zniewazaniu Ducha Świętego; polega natomiast na odmowie przyjęcia tego zbawienia, jakie Bóg ofiaruje człowiekowi przez Ducha Świętego, działającego w mocy Chrystusowej ofiary Krzyża. Jeśli człowiek nie przyjmuje owego "przekonywania o grzechu", które pochodzi od Ducha Świętego i które ma charakter zbawczy, to zarazem odrzuca "przyjście" Pocieszyciela - to "przyjście" jakie dokonało się w tajemnicy paschalnej, a które zespolone jest z odkupieńczą moca Krwi Chrystusa: Krwi, która oczyszcza sumienia z martwych uczynków.Wiemy, że owocem takiego właśnie oczyszczenia jest odpuszczenie grzechów...Bluźnierstwo przeciwko Duchowi Świętemu polega więc w konsekwencji na radykalnej odmowie przyjęcia tego odpuszczenia, którego wewnętrznym szafarzem jest Duch Święty, a które zakłada całą prawdę nawrócenia, dokonanego przezeń w sumieniu.