Duch Święty jest miłością; owa miłość jest rozlana we wszystkich duszach świętch mieszkańców nieba i ten sam Duch Święty przetrwa na ziemi w duszach miłujących Boga
Kiedy dusza widzi Pana, jaki jest cichy i pokorny, wtedy sama staje się w pełni pokorna i niczego tak nie pragnie, jak pokory Chrystusowej
Sa ludzie, którzy życzą swoim nieprzyjaciołom lub wrogom Kościoła zguby oraz katuszy w ogniu piekielnym. Mysla tak dlatego, że nie nauczyli się miłości Bożej od Ducha Świętego. Ten bowiem, kto się jej nauczył, będzie przelewał łzy za cały świat...
Ale Boga poznaje się tylko w Duchu Świętym, ale ten kto w swojej pysze chce poznać Stwórcę swoim umysłem, jest zaślepiony i bezrozumny. Umysłem nie zdołamy poznać nawet tego, jak zostało uczynione słońce, słyszymy w duszy wyraźną odpowiedź: Nabierz pokory, a poznasz nie tyle słońce, ale i jego Stwórcę. Gdy dusza pozna Pana, wówczas z radości zapomina o słońcu i o całym stworzeniu oraz porzuca troskę o wiedzę doczesną
Gdyby świat poznał moc słów Chrystusa "Uczcie się ode Mnie pokory i cichości"- to cały świat, cały kosmos, porzuciłby wszelkie inne nauki i studiowałby jedynie tę nauke niebieską. Ludzie nie poznali mocy pokory Chrystusowej i dlatego ciagnie ich do rzeczy ziemskich. Nie można bez Ducha Świętego poznać mocy pokory Chrystusa. Kto zaś ją poznał ten nie odstąpi od tej nauki, chociażby zaproponowano mu wszelkie bogactwa królestw ziemskich
Łaska Ducha Świętego czyni każdego człowieka podobnym do Pana Jezusa Chrystusa jeszcze za życia. Kto przebywa w Duchu Świętym, staje się podobnym do Pana już tu, na ziemi, tez zaś kto nie pokutuje i nie wierzy, upodobnia się do przeciwnika
Pan nadał nam godność bycia na Jego podobieństwo a przecież jest taki cichy i pokorny. Gdybyś Go zobaczył to z nadmiaru radości chciałbyś powiedzieć; Panie moje serce topnieje w Twej łasce, lecz w owej chwili nie potrafiłbyś powiedziec o Bogu ani słowa, gdyż dusza twoja doznałaby przemiany dzięki obfitości Ducha Świętego. Dlatego św. Serafin z Sarowa nie mógł nic powiedzieć, kiedy ujrzał Pana
Wielu ludziom Pan nie daje się poznać z powodu pychy ich umysłu, a oni i tak myślą, że sporo wiedzą. Cóż warta jest ich wiedza, jeżeli nie znaja Pana, nie poznali łaski Ducha Świętego, nie wiedzą, kiedy ona przychodzi i w jakich okolicznościach opuszcza człowieka...
Obserwuj umysłem, co się dzieje w duszy. Jeśli przychodzi niewielka łaska, to w duszy panuje pokój i miłość do wszystkich, jeśli łaska jest większa- w duszy panuje światło i radość wielka, jeżeli zaś jeszcze większa również ciało odczuwa łaskę Ducha Świętego
Nie ma większego nieszczęścia niz utrata łaski...dusza tęskni wtedy za Bogiem
Grzeszne życie jest śmiercią duszy, miłość zaś Boża tym rajem słodyczy, w którym mieszkał do upadku ojciec nasz Adam
To co ziemskie poznaje się ludzkim umysłem, lecz Boga i wszystko co niebieskie poznaje się wyłącznie w Duchu Świętym. To jest dla samego umysłu niedostępne. Kto poznał Boga w Duchu Świętym, ten zapomina o ziemi tak, jakby wcale jej nie było, ale kiedy po modlitwie rozszerzy się wokół, oto znów ją zobaczy
Grzech zniekształca człowieka, zaś łaska czyni go pieknym
Cierpimy dlatego, że nie mamy pokory. W pobożnej duszy mieszka Duch Święty, który daje jej wolność, pokój, miłość i błogosławieństwo
Pan kazał mi trzymać swój umysł w piekle i nierozpaczać
Kto może pojąć raj? Ten, kto nosi w sobie Ducha Świętego, może po części to pojąć, gdyz jest królestwem Ducha Świętego, a Duch Święty jest słodszy od wszystkiego, co ziemskie. Jest to pokarm niebieski, jest to radość duszy
Podobnie jeśli dusza ma w sobie łaskę, to gdy widzi demony, nie boi się ich, czuje w sobie bowiem Bożą moc