Porą najbardziej bliską i
przemawiająca do mojej dziecięcej wyobraźni zawsze była zima. Czas spowolniony,
w którym egzystencja kruszeje i kurczy się niczym niczego nieświadomy embrion. Wszystko
jest mniej skomplikowane i nie wymaga rozwleczonego tłumaczenia. Powietrze jest
wolne od zapachów, mniej wyraziste w ruchu przetaczających się przez zmysły muśnięć
żywiołu. Lubię tę przepastną biel zalegająca na polach i pokrywająca dachy
domów. Śnieg przysparza wiele atrakcji dzieciom i w swojej lodowatości
przywodzi odczucie śmierci, spowinowaconej z druzgocącą ciszą- przyszywającą głębię
odartej z pozorów duszy. „Stałem się igraszką wszystkiego, co wieje nad ziemią”(M.
Guerin). Zimny podmuch na twarzy, zdaje się znakiem oczyszczenia w mozolnej
drodze ku obranemu uprzednio celowi. Człowiek uświadamia sobie, że jest jak
płatek śniegu lub geometrycznie zatrzymany szron w bajkowej fantazji zmieniających
się kształtów i rytmów. Bóg jest niebywałym artystą potrafiącym malować i
rzeźbić w materii śmierci ! Zimą sen jest taki błogosławiony i mógłby trwać
całą wieczność. Śmierć zakrada się do łóżka, ale nie ma władzy nad ciałem wolnym
od lęku przed unicestwieniem. Być może tak skonstruowane przemyślenia pozwalają
mi zrozumieć sens współczucia i zdumienia wobec Boga który zapragnął do nas przyjść
jak dziecko i odczuć namacalnie chłód betlejemskiej nocy. Stał się bezsilnym i
odtrąconym: „Pan przyszedł na świat nie
wśród złota i srebra, lecz wśród błota” – pisał św. Hieronim. Jedna z
palestyńskich grot stała się miejscem dla bezdomnego Boga. „Wejdź, to jest twoje
miejsce tej nocy. Miejsce które Bóg wybrał na narodziny i odtworzenie świata”-
czytam u Cladue- Henri Rocqueta. Nędzna grota, czy jak kto woli stajnia naszego
świata, staje się miejscem nawiedzenia i obdarowania. „Jestem tutaj, Jestem
tym, który powołuje do istnienia”(H.U. Balthasar). Ten całkowicie Niedostępny i
Ukryty, stał się Istnieniem dla innych i w innych. Dusza człowieka staje się kielichem
(tak jak to wymownie ukazuje ikonografia prawosławna) z którego wyłania się
zarys Dziecka, czyniącego świat Eucharystią.