J 16,5-11
Jezus
powiedział do swoich uczniów: „Teraz idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z
was nie pyta Mnie: «Dokąd idziesz?» Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek
napełnił wam serce. Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście.
Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę
Go do was. On zaś gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i
o sądzie. O grzechu, bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś, bo idę do
Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie, bo władca tego świata został
osądzony”.
Ewangelia mówi nam o
pożegnaniu Mistrza ze swoimi uczniami; ale to nie jest chwila w której dokonuje
się definitywne rozstanie, jakieś zakończone dzieło, które teraz pozostaje
zostawione czy osierocone. Należy stwierdzić, iż to odejście jest konieczne,
bowiem dzieło Chrystusa stanowiło przygotowanie na wydarzenie Pięćdziesiątnicy-
dzieło Ducha Świętego. Chrystus wraca do Ojca, abyśmy mogli otrzymać dary i
charyzmaty Ducha Świętego, aby jeszcze mocniej utrwaliło się dzieło głoszenia
Ewangelii. Według św. Bazylego, nie ma daru udzielonego stworzeniu, w którym
Duch Święty nie byłby obecny. Jest On „Duchem prawdy, darem synostwa, obietnicą
dóbr przyszłych, zapowiedzią szczęścia wiecznego, mocą ożywiającą, źródłem
uświęcenia”. „Odejście Chrystusa” sprawia jednocześnie, że Duch który był
nieobjawiony jako Osoba, ukryty, skrywający się jakby w cieniu, zostaje teraz w
pełni rozlany do serc wierzących- wypełnia młody, zrodzony z fascynacji Jezusem-
Kościół. Po Pięćdziesiątnicy to relacja z Chrystusem będzie się dokonywać tylko
przez działanie Ducha Świętego i w Duchu Świętym- ożywcze i uobecniające
działanie, które będzie czyniło Kościół jako wydarzenie. „Pięćdziesiątnica
przywróciła jednak światu wewnętrzną obecność Chrystusa i teraz objawia się nie
wobec, lecz wewnątrz Jego uczniów. „Przyjdę do was…, będę z wami aż do
skończenia świata”; obecność Pana Jezusa jest tak samo rzeczywista jak Jego odejście.
„W tym dniu (Pięćdziesiątnicy) poznacie, że jestem w was”. To wydarzenie
zstąpienia Ognia, będzie zapładniało serca uczniów ku tęsknocie „nowego nieba i
nowej ziemi”, czego kulminacyjnym wydarzeniem będzie na końcu czasów Paruzja. Niech
zabrzmią w naszych uszach słowa Chrystusa z głębią przyzywania, z otwartością niczym małe dziecko - „Weźmijcie
Ducha Świętego !”.