Ez 36, 23-28
Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić,
byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich
postępowali. Wtedy będziecie mieszkać w kraju, który dałem waszym przodkom, i
będziecie moim ludem, a Ja będę waszym Bogiem».
Wiele razy czytałem ten starotestamentalny
tekst w którym to Bóg wychodzi naprzeciw zatwardziałego i zasklepionego w swych
grzechach ludu. „Pozostaję obrazem Twojej niewyrażalnej chwały, nawet kiedy
jestem zraniony przez grzech.” Czymże jest w istocie to tchnienie pełne życia i
ognia ? Zdaje się być przynaglającą i przeistaczającą człowieka siłą
uwodzicielskiej miłości Boga. Chrześcijaństwo będzie interpretować te słowa w
kluczu Pięćdziesiątnicy- zstąpienia Ognia w serce Kościoła i całkowitego
przeobrażenia. Wylanie Ducha Świętego na apostołów wyzwoliło ich z kokonu
strachu, osłupienia, poczucia własnej grzeszności i bezsilności. „Duch Jezusa
wzbudził wiarę w sercach uczniów i zjednoczył ich w ciało Chrystusa. Wówczas
narodził się Kościół” (J. Corbon). Wyszli z Wieczernika przemienieni, odważni,
choć ontologicznie na pozór tacy sami, o sercach przepełnionych miłością i
oczach w których do końca będzie się tliło wyobrażenie Tego, który jest Życiem
! „Chwałą oczu jest to, być oczami gołębicy”- pisał św. Grzegorz z Nyssy. Kościół
będzie niczym Arka Noego pokonująca odmęty niebezpiecznego złowrogiego świata,
a uczniowie będą gołębicą przynoszącą nadzieję „nowego lądu”. Będą oczami,
dłońmi, ustami Chrystusa Zbawiciela. Pierwsza Pięćdziesiątnica, nie jest
ewangelicznym resentymentem, dokonuje się ona nieustannie w sercu Kościoła,
czyniąc ze społeczności grzeszników delikatnie obecny zarys doskonałego świata
będącego już w Bogu. „Duch nazwany jest Królestwem i daje początek królowania
Boga w nas” (M. Kabasilas). On jest ikonografem naszego przebóstwienia. On
czyni nas „chrystusami” w Chrystusie. Bardzo interesującą intuicją na gruncie
filozofii rosyjskiej była myśl Włodzimierza Sołowjowa. Opowiadał o erze Ducha
Świętego i aktywnej roli człowieka przeobrażonego „pójścia w świat, aby go
przemienić”- społeczność ludzką podejmującą walkę z innym duchem- szatanem- przebiegłym
plagiatorem i szydercą, „który pustoszy duszę człowieka i prowadzi nawet do
samobójstwa”. Zadaniem Kościoła jest nauczyć świat przyzywać, pragnąć i łaknąć
Życia. Trzeci z Trójcy, przychodzi aby odnowić wiarę w przebaczającą i
wskrzeszającą miłość; burzy mur wrogości i separuje od zła próbującego
zatwardzić ludzkie serca. „Przyjdź do
nas Duchu Święty, spraw byśmy stali się uczestnikami Twej świętości i
niezachodzącej światłości, i Boskiego życia, i wonnych darów, o Ty, który
jesteś rzeka Bóstwa, od Ojca przez Syna pochodzący.”