Ps 30
Sławię Cię, Panie, bo
mnie wybawiłeś
i nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie.
Panie, mój Boże,
z krainy umarłych wywołałeś moją duszę
i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu.
i nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie.
Panie, mój Boże,
z krainy umarłych wywołałeś moją duszę
i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu.
Odkrywam w tym fragmencie Psalmu
ogromny potencjał duchowego optymizmu. Bóg jawi się jako Ten który wybawia z
ucisku, niemocy, rezygnacji, rozterki, a nade wszystko z objęć śmierci. „Kto
szuka prawdy, zawsze wracać będzie do pytania o to, jak można przezwyciężyć śmierć”(N.
Fiodorow). Jest w tym przesłaniu jakiś silny akcent paschalny- Bóg wyprowadzający
duszę z krainy umarłych, jak również towarzysząca tej trudnej do wyobrażenia
chwili, przenikajaca wszystko radość. Czyż nasze spojrzenie nie jest skierowane
już teraz ku wielkanocnemu zwycięstwu Chrystusa ? Natchniony Psalmista
wprowadza nas w tajemnicę „Dnia Ósmego”, który jest już byciem w wiecznym „teraz”
Boga. Protestancki teolog Jurgen Moltamann, odwołując się do
wczesnochrześcijańskiej tradycji pisał, „że wraz z Wielkanocą rozpoczyna się
śmiech odkupionych i taniec wyzwolonych”. Chrystus jest świetlistym wodzirejem-
jak niezwykle wymownie ukazują Go bizantyjskie ikony- wyprowadzającym z
Otchłani pogrążonych w śnie śmierci ludzi. „A Chrystus, wyciągając rękę,
uczynił znak krzyża nad Adamem i wszystkimi świętymi i trzymając dłoń Adama,
wystąpił z piekieł; i wszyscy święci poszli za Nim”- opisze to apofatyczne
doświadczenie jeden z apokryfów. Syryjski pisarz Afraates ukazuje Chrystusa
jako Wybawcę ogałacającego piekło „my mamy Jezusa za przywódcę i Zbawcę. Mojżesz rozdzielił dla nich morze i
sprawił, że przeszli przez nie. Nasz Zbawiciel otworzył piekło, połamał jego
bramy, gdy zstępując w głębiny otworzył je i utorował drogę dla wszystkich,
którzy mieli w Niego uwierzyć”. Zmartwychwstanie Chrystusa jest zwycięstwem,
które eliminuje śmierć i człowieczy lęk przed nią. Bóg jawi się zatem jako nasza „kraina spokoju”,
bo w nim dusza doznaje spełnienia. W historii Izraela najważniejszym epizodem
jest wyjście z niewoli ku wolności. Chrześcijaństwo przeżywa swoją euforię
szczęścia w przebudzeniu ze śmierci do życia. Pascha !