Mt 10,7-15
Jezus
powiedział do swoich apostołów: „Idźcie i głoście: «Bliskie już jest królestwo
niebieskie». Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie
trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie. Nie
zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie na
drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski...
W uszach apostołów, a
wraz z nimi wszystkich tych, którzy po nich przejmą misję przepowiadania
Ewangelii; rozbrzmiewać będą Chrystusowe słowa: „Idźcie i głoście: Bliskie już
jest królestwo niebieskie”, lub „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody”- to
znaczy w imię Chrystusa Boga-Człowieka, czyńcie sobie uczniów, zapowiadając tym
samym prymat Boga nad całym światem. Pisał Evdokimov: „Kościół zajmuje się
duszami indywidualnymi, ale jest też odpowiedzialny za całe narody. W
powstawaniu kultur i cywilizacji świadczy swoim profetycznym słowem, każąc go
słuchać. Ustanawia byt transcendentny przez swoją własną rzeczywistość
eucharystyczną, a jego wielkanocne przesłanie czyni go bardziej aktualnym, bo
wykraczającym ponad każdą epokę. Zapowiada, że Chrystus przyszedł przeobrazić
umarłych w śpiących i przebudzić żywych”. Kiedy Pan mówi do uczniów, aby poszli
i Jego mocą wskrzeszali umarłych, przywracając tym samym doskonałość świata,
widzianą u początku oczami Boga; to jest nic innego jak manifestacja życia-
głoszenie i urzeczywistnienie kerygmatu- Bóg jest życiem udzielającym się i
przeobrażającym całe stworzenie. Histora świata wcale nie jest autonomiczna,
wszystkie dokonujące się wydarzenia i procesy, prowadzą ku Niemu- Chrystusowi żyjącemu
na wieki. Apostoł jest świadkiem tego faktu. Wyrażają to słowa dokumentu „Redemptoris
Missio”, w którym czytamy: „Chrystus, którego misję przedłużamy w czasie, jest
Świadkiem w pełnym tego słowa znaczeniu i wzorem chrześcijańskiego świadectwa.
Pierwszą formą świadectwa jest samo życie apostoła, rodziny chrześcijańskiej i
kościelnej wspólnoty, które uwidacznia nowy sposób postępowania”. Tym jakże
nowym sposobem postępowania jest kroczenie w świetle Ewangelii życia i
opromienianie nią wszystkich napotkanych na drodze życia ludzi.